البته او این بار کار بهمراتب دشوارتری را نسبت به دوره پیشین که توانسته بود نایبقهرمان آسیا و تیم سوم جهان شود تجربه کرد، چرا که تیم این دوره ایران تیمی بدون ستاره بود.
آنچه قهرمانی تیم نوجوانان ایران را دلچسب و در اذهان دوستداران ماندگار میکند، تلاش گروهی اعضای تیم، سرپرست، کادر فنی و تماشاگرانی بود که همهروز و بهخصوص در روز پایانی سهم بسزایی در پیروزیهای این تیم در جدالهای نزدیک با حریفان ایفا کردند. شهنازی در گفتوگو با همشهری با تایید این مطلب از روزهای سخت و دشوار و ریسک بزرگی که انجام داد صحبت کرد. او از اینکه در نهایت در سایه همبستگی تیمی شاگردانش توانستند با تکرار قهرمانیهای پیشین جواب اعتماد کادر فنی، مردم و فدراسیون را بدهند بسیار خشنود است.
- از قبل بازیها شروع کنیم؛ آیا فکر میکردی که با این نفرات قهرمان آسیا شوید؟
از روز اول که دعوت شدم به فدراسیون برای قبول مسئولیت دوباره سرمربیگری تیم والیبال نوجوانان، همه هدف من و فدراسیون کسب عنوان قهرمانی دورههای پیشین بود و این موضوع را با تمام وجود به پیکره تیم تزریق کردم و آنان را متوجه مسئولیت خطیرشان کرده بودم.
- اما تیم این دوره به لحاظ نفرات با تیمهای دورههای پیشین به لحاظ داشتن ستاره قابل مقایسه نبود.
این درست که تیم فعلی ما ستاره نداشت ولی به همین دلیل تلاش کردیم تا با تقویت روحیه، کار گروهی را در تیم بیشتر کنیم. دیدید که با وجود نداشتن ستاره و بازیدادن به هر 12 بازیکن انتخابشده سعی کردیم همه را در رسیدن به هدف والای قهرمانی سهیم کنیم که خوشبختانه این حرکت ما نیز خوب جواب داد و شما دیدید که برخلاف دورههای گذشته تیم وابستگی خاصی به یکی دو بازیکن خاص نداشت.
- برخلاف شما خیلیها اعتقاد دارند که برخی از بازیکنان تیم نوجوانان فعلی در کارنامهشان سابقه بازیهای رسمی زیادی دیده میشود!
اصلا اینچنین نیست، در تیم فعلی تنها آرمین صادقیانی بهعنوان پاسور بهعنوان سهمیه جوانان باشگاه ارتعاشات صنعتی ایران بهعنوان ذخیره در لیگ بازی کرد؛ بقیه بازیکنان هیچکدام در ردههای بالای والیبال بازی نکردهاند و اکثراً در تیمهای نوجوانان و جوانان باشگاهها ذخیره بودهاند. تعداد کثیری از آنان پس از دعوتشدن به اردو از سوی ما مورد توجه تیمهای نوجوانان و جوانان باشگاهها قرار گرفتند؛ حتی بازیکنی مثل علیرضا نصر اصفهانی عضو هیچ تیمی نبوده و نیست و چنین بود وضعیت شهاب احمدی، بلندقامتترین بازیکن این دوره و عطا زراعتگر خوشرفتار که سابقه بازی باشگاهی نداشتند و تنها در شهرهای خود (اصفهان، کرمانشاه و ارومیه) بازی کرده بودند.
- خیلیها از نوساناتی که تیم ایران در این دوره داشت شکوه داشتند و درواقع دلیل عمده این مشکل را نبود ستارهها میدانستند؛ شما چه نظری دارید؟
خوشحالم که این حرفها را میشنوم. خود مردم هم میدانستند که ما ستاره نداریم. من میدانستم که مشکلات زیادی برای ما ایجاد خواهد شد ولی برای اینکه آینده بهتری برای والیبال ترسیم شود، تن به ریسک بزرگی دادم که میتوانست همه سوابق قبلی من و همکاران جوانم را بر باد دهد، اما با اعتقاد بهکار و توکل به خدا دلسرد نشدیم و در سایه حمیت گروهی و تغییر آرایشهای مختلف در میدان کاستیها را پوشش دادیم و تجربه چنین رویداد بزرگی را به هر 12 بازیکن منتقل کردیم؛ درحالی که در گذشته این تجربه تنها شامل نیمی از 12بازیکن میشد.
- حالا برای المپیک سنگاپور غیر از این 12 بازیکن، بازیکنانی دیگر به اردو دعوت خواهند شد؟
برخی از بازیکنان خطخورده مراحل پایانی اردوهای قبلی به همراه این 12 بازیکن به اردوی آمادهسازی سنگاپور دعوت خواهند شد.
- آیا هر 12 بازیکن فعلی میتوانند در مسابقات جهانی 2011 قاهره هم در ترکیب تیم نوجوانان باشند؟
خیر، برخی از بازیکنان فقط در المپیک سنگاپور با ما خواهند بود و برنامه جدیدی همراه با دعوت از بازیکنان جدید برای تیم اعزامی به قاهره خواهیم داشت.
- آیا کادر فنی فعلی همچنان با شما در رویدادهای پیش رو خواهند بود؟
خودم هم هنوز تکلیفم مشخص نیست و باید دید مسئولان فدراسیون MMKK040301
چه برنامهای برای آینده این تیم دارند. اگر من باشم مطمئنا اکثریت کادر فعلی حفظ خواهند شد. ولی در مجموع خاطره خوبی از حضور قبلیام در تیم نوجوانان سال2003 ندارم که پس از نایبقهرمانی آن هم در بیرون از خانه و کسب مقام سوم جهان نمیدانم چرا به مدت نزدیک به 7سال دعوت به همکاری در ردههای ملی نشدم و همین موضوع باعث میشود تا با احتیاط بیشتری راجع به آینده صحبت کنم.
- شما یکبار هم در سال2005 به یک قدمی سرمربیگری تیم نوجوانان نزدیک شدید و در حالی که حکم سرمربیگری شما امضا و رسانهای هم شده بود، جای شما را سرمربی دیگری گرفت.
هنوز هم این موضوع برایم بسیار مبهم است و نمیدانم چه اتفاقی یکباره موجب تغییر رأی مسئولان آنوقت فدراسیون شد. بیشتر از آنکه ناراحت سرمربی نشدن خودم باشم از این ناراحتم که نتوانستم تجربیات دوره قبلم را به نوجوانان منتقل کنم و برای والیبال مملکتم مؤثر واقع شوم.
- در همین مسابقات مقداری نوجوانان ایران به نسبت نوجوانان تیمهایی مثل کره، چین و ژاپن در اجرای صحیح تکنیکهای والیبال با مشکل روبهرو بودند؛ شما فکر نمیکنید که جای فردی مثل «ایوان بوگانیکف» در اردوی تیمهای پایه خالی بود؟
من احترام زیادی برای بوگانیکف قائل بودم. واقعیت را باید درک کنیم که ما فرصتی برای اصلاح کامل تکنیک نداشتیم چراکه همه وقت ششماهه ما صرف اصلاح ساختار فیزیکی، تکنیکی و تاکتیکی تیم شد. مطمئن باشید که اگر فرصت مناسبی در اختیار ما بود به طور طبیعی هرگز با چنین مشکلی روبهرو نمیشدیم و دیدید که به مرور زمان و پس از هر بازی تا چه اندازه این نوجوانان توانستند با تذکرات کادر فنی و دیدن فیلم بازیهای قبلی خود نقایص را برطرف کنند و از خود پیشرفت نشان دهند و در آینده نزدیک هر کدام با تجربه رویدادهای مختلف بدل به بازیکنی کامل خواهد شد. این بازیکنان شرایط سختی را تجربه کردند. با توجه به اینکه ما میخواستیم الگوی جدیدی را به آنان با استفاده از فیلم بازیهای بازیکنان بزرگ دنیا آموزش دهیم طبیعی بود که نتوانیم در همه زمینهها موفق باشیم. اگر کره و چین از لحاظ تکنیکی از ما بهتر بودند پس چرا قهرمان نشدند؟!
- شاید تیم شما از نظر تاکتیکی بهتر از حریفان عمل کرد و آنها مثل تیم شما از مزایای بزرگ میزبانی بهرهمند نبودند.
من نقش میزبانی را نفی نمیکنم؛ حضور مردم بسیار عالی بود ولی شما میدانید که حضور این مردم تا چه اندازه با توجه به بیتجربگی بازیکنان میتوانست همراه با توقع زیادی که آنان برای قهرمانی داشتند باعث فشار و استرس بازیکنان شود که خوشبختانه با استفاده از تجربیات سرپرست قدیمی والیبال و کادر فنی و درایت رئیس فدراسیون والیبال توانستیم این فشارها را به حداقل برسانیم.
- تیم ایران به نسبت تیمهایی مثل کره، چین و ژاپن کمتر در بحث تاکتیکی کار ترکیبی میکرد و بیشتر اتکایش به والیبال قدرتی بود!
الگوی تاکتیکی ما تیم ملی برزیل بود. بازیهای این تیم را بارها آنالیز کرده بودیم و دیدیم که در والیبال مدرن امروز با توجه به افزایش قد بازیکنان سرعتی، وسط تور کمتر از حملات ترکیبی استفاده میشود و ما با توجه به اینکه در مسابقات سنگاپور و جهانی میخواهیم شرکت کنیم و برنامهریزی برای آینده والیبال داریم بنابراین سعی کردیم طبق خصوصیات والیبال مدرن دنیا حرکت کنیم و شاید هم این یکی دیگر از ریسکهای بزرگ بود که ما به آن تن دادیم. در حالی که شما میدانید که تیمهای شرق آسیا همواره در رویدادهای جهانی بهخصوص در رده نوجوانان و جوانان هرگز موفقیت امروزی تیم ایران را ندارند و اکثرا این تاکتیک آنها در برابر قدرتهای امروزی جواب نداده است.
- سختترین بازی تیم شما مقابل کدام حریف بود؟
اولین بازی ما با استرالیا سختترین بود، چون واقعا فشار زیادی متوجه بازیکنان بود و روزبهروز این فشار کمتر شد. آنها تجربیات جدیدی را در دور مقدماتی تجربه کردند. من فکر میکنم خدا خیلی ما را دوست داشت. باخت به کره و پنج گیمهشدن بازی با چین در مرحله مقدماتی بزرگترین کمک به ما برای رسیدن به پیروزی در فینال در بازی تکراری با چین و قهرمانی بود. حتی بازی با چین تایپه نیز که پنج گیمه شد به شاگردانمان آموخت که هرگز نباید حریف را در هر شرایط و هر سطحی دستکم گرفت و این موضوع هم در بازیهای آینده ایران که منجر به موفقیت شد کمتأثیر نبود.
- در انتخاب بهترینها فکر میکنی حق بازیکنی از تیم ما نادیده گرفته شد؟
رمز موفقیت تیم ما همانگونه که در ابتدا گفتم به دلیل نداشتن ستاره روی کارگروهی بنا شده بود و انتظار هم نداشتیم که حتما باید نمایندگان زیادی روی سکوی برترینها داشته باشیم ولی اگر هر 12 بازیکن ما به عنوان بهترین انتخاب میشدند من بیشتر خوشحال میشدم.
- اردوی بعدی تیم برای حضور در المپیک سنگاپور چه تاریخی است؟
من و کادر فنی پیشاپیش برنامه آمادهسازی این تیم را برای حضور در المپیک، به فدراسیون داده بودیم. من فکر میکنم که نهایتا باید از هفته آینده کار خود را شروع کنیم.